Na een lange tijd in de gehandicaptenzorg te hebben gewerkt, begon Annemarie op haar zevenentwintigste pleegkinderen op te vangen. Nu zorgen Annemarie en haar man voor Celine en heeft ze haar eigen bedrijf opgericht waar ze haar passie in kwijt kan: Superkids Coaching.
We zitten met Annemarie (37) op het terras bij Brownies&downieS waar ze vrolijk mensen begroet waarmee ze heeft gewerkt. Ze is geboren en getogen in Gouda en heeft heel even antikraak gewoond in Waddinxveen: “Maar ik mistte de stad veel te veel. Het allerleukste aan Gouda vind ik de gezelligheid in de binnenstad, zoals wanneer iedereen met de eerste zonnestralen op het terras zit. Je hoort het geroezemoes als je langsloopt, het is heel erg ons kent ons.”
Pleegmoeder
Annemarie is pleegmoeder en heeft in de afgelopen jaren maar liefst twaalf kinderen opgevangen. “Mijn man en ik zijn begonnen met weekendopvang, om ouders even te ontzorgen”, vertelt Annemarie. “Later kwam daar ook crisisopvang bij. Dan kwamen kinderen bij ons en werd er daarna gekeken of ze weer naar huis konden of dat ze in een ander pleeggezin terecht konden.”
‘We kennen Celine al sinds ze een baby was’
“Dat lijkt heel heftig, maar je zorgt tijdelijk voor kinderen en dat weet je. Je krijgt niet zo’n diepe band met kinderen wanneer je weet dat een kind niet lang bij je blijft. Wel natuurlijk wanneer je weet dat je een kind verzorgt tot het volwassen is. En die hebben we nu.”
Celine
Annemarie en haar man zorgen nu voor Celine, die dus bij ze mag blijven tot ze volwassen is. En ook dat is een bijzonder verhaal: “Celine woonde tegenover ons in een gezinshuis (een kleinschalige vorm van hulp en zorg voor uithuisgeplaatste kinderen) en uiteindelijk werd duidelijk dat ze niet meer terug kon naar haar ouders. Toen stond de gezinsouder op de stoep om te vragen of wij niet voor Celine wilde zorgen. We kennen haar dus echt al sinds ze een baby was. Voor nu vinden we het wel even goed zo, een rustige thuissituatie is ook belangrijk. Maar na Celine houdt het niet op hoor!”
Tekst gaat verder onder de foto.
Als ik later groot ben
“Op de basisschool tekende ik altijd gekleurde kindjes. Ik wist toen al wat ik later wilde doen. We stonden dan ook op de wachtlijst voor adoptie. We wilden wat ervaring opdoen via pleegzorg, maar het paste zo goed bij ons dat we dat zijn blijven doen. Een kind een leven bieden wat hij of zij ergens anders niet kan krijgen is al sinds de basisschool mijn missie.”
‘Ik geniet elke dag van wat ik doe’
Naast dat ze pleegmoeder is heeft Annemarie vorig jaar ook de stap gezet om te gaan doen waar ze zelf echt gelukkig van wordt: “Ik begeleid kinderen die niet zo lekker in hun vel zitten of ouders met een opvoedprobleem. Ik heb een praktijk aan huis.”
Druk bezig
“Ik heb gekozen om voor mezelf te werken, omdat ik zo zelf mijn tijd kan verdelen tussen Celine en mijn werk. Mijn dagen zijn heel veelzijdig en verder heb ik natuurlijk de gesprekken met kinderen en ouders.”
“Ook geef ik twee keer in de week Sport Plus, wat echt mijn ding is. Het is een concept wat ik zelf heb bedacht, waarbij ik samen met een groepje kinderen werk aan bijvoorbeeld weerbaarheid en contact leggen. Ook geef ik brugklas training aan kinderen uit groep acht die nog wat spanning voelen. Ik ben echt dol op mijn werk en de keus die ik heb gemaakt. Ik geniet elke dag van wat ik doe.”
Dit bericht is geschreven door Sophie Laurence voor Indebuurt Gouda.
Meer over mij weten? Kijk dan even bij ‘Over mij‘.